Γράφει ο Κωνσταντίνος Νικολόπουλος-Καμενιανίτης
Ο φιλοσοφημένος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη από πλούτο για να είναι ευτυχισμένος καθώς υπήρξε γνωστός για την πίστη του στα ήθη, την αφιλοκέρδεια και την αξιοπρέπειά του!! Επίσης για την προσφορά του-έστω και από το υστέρημά του-για έργα πολιτισμού και εξωραϊσμού στην γενέτειρά μας. Αυτό παρατηρείται έντονα το τελευταίο διάστημα στο χωριό μας, που δημιουργείται μια σπουδαία κατασκευαστική-πολιτιστική Άνοιξη καθ’ όλο το χρόνο.
Ο διακαής πόθος μας για το καλό, κορυφώνει την προσπάθεια περαιτέρω ανάδειξης του τόπου μας, μέσα από διαρκείς δράσεις που σκοπό έχουν την αναβάθμιση και τον εξωραϊσμό των χωριών μας, με πνευματικά και πολιτιστικά έργα και με πρωτόγνωρες δράσεις όλων των φορέων. Αλλά και εκείνες των ευγενών συμπολιτών μας, που έχουν δημιουργήσει-ειδικότερα τη φετινή χρονιά, αλλά και παλαιότερα-με τις πάμπολλες χορηγίες τους ένα τεράστιο πλέγμα κατασκευαστικών θαυμάτων για τα δεδομένα της εποχής μας.
Αντιστεκόμαστε αγαπητοί μου στην φθορά, στον αφανισμό και στην υποτέλεια, με δράσεις, που κύρια χαρακτηριστικά έχουν το σεβασμό στις παραδόσεις, με αγάπη στον τόπο και στις αξίες μας, καθώς και την ιστορικότητα μας, που φαίνεται διάχυτη στα πολιτιστικά μνημεία και τις υποδομές, των οποίων είμαστε κληρονόμοι και εμπνέουν διαχρονικά και μεγαλόπνοα το ατομικό και συλλογικό μας υπόβαθρο.
Είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς που έχουμε κοντά μας ανθρώπους συνετούς, υπεύθυνους και δημιουργικούς συμπολίτες, που σέβονται τα χαρίσματα της φύσης που μας μοίρασε απλόχερα ο Δημιουργός, αλλά κι εκείνα της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς μας, έργα των χειρών των προγόνων μας.
Εν προκειμένω αναφερθήκαμε πρόσφατα σε πρώτο στάδιο σε κατασκευαστικά έργα στους Καμενιάνους και Δροβολοβό. Όμως οι δράσεις μας θα συνεχίζονται, με σκέψεις οράματα και δημιουργίες, αντάξιες του παρελθόντος και του παρόντος τους.
Μετά τα όσα πολλά και σπουδαία σας παρουσιάσαμε το τελευταίο διάστημα-μη εξαιρουμένων και των εθελοντικών δράσεων-βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να θέσουμε σε γνώση σας και το τελευταίο έργο μας, που αναβάθμισε ακόμη περισσότερο τις υποδομές και τα μνημειακά μας κατάλοιπα-δημιουργίες παλαιότερων εποχών-στα οποία ο πανδαμάτωρ χρόνος προσπαθούσε να δημιουργήσει σημάδια φθοράς.
Μόλις πρόσφατα, έγιναν κατασκευαστικές εργασίες ανάπλασης του παλαιού πέτρινου αλωνιού, ακριβώς δίπλα από το Ιστορικό Αλώνι του Ξενοχρήστου, και συγκεκριμένα του βορεινού τοιχίου αυτού, που είχε καταρρεύσει. Οι χορηγοί εδώ έδωσαν αληθινά από το υστέρημά τους για την ολοκλήρωση και αυτού του έργου.
Αναλυτικότερα: Προσέφεραν γι’ αυτό τον σκοπό, ο λάτρης της προόδου και της δημιουργίας, συμπατριώτης μας Αλέξανδρος Ανδρουτσόπουλος ένα σημαντικό ποσό-την μαγιά θα έλεγα-για το ξεκίνημα του έργου, ενώ βοήθησε παντοιοτρόπως στην συμπλήρωση του ποσού και από έταιρους χορηγούς. Επίσης προσέφεραν και οι Κυριάκος Κυριακόπουλος, Ανδρέας Κυριακόπουλος, και η Φωτεινή Γεωργακοπούλου, μαζί με τον σύζυγό της Γιάννη Μιχόπουλο, που δίνει τον εαυτό του για το χωριό μας. Επειδή όμως υπολείπονταν ακόμη ένα σημαντικό ποσό-πέρα από την ατομική εργασία-το συμπλήρωσε ο γράφων Κωνσταντίνος Νικολόπουλος θέλοντας διακαώς να ολοκληρωθεί και αυτό το έργο, και με το σκεπτικό ότι οι ανιδιοτελείς μπροστάρηδες βάζουν ενίοτε πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Αξίζει να τονίσουμε και να υπενθυμίσουμε ότι πριν λίγο καιρό κατασκευάστηκε τμήμα του νότιου τοιχίου του εν λόγω αλωνιού με προσφορά του Ανδρέα Νικολόπουλου. Ευχαριστούμε και χειροκροτούμε τους εν λόγω χορηγούς μας, μη λησμονώντας την προσφορά του Δήμου Καλαβρύτων σε δομικό υλικό όπου χρειάστηκε, δια του Δημάρχου μας κ. Αθανασίου Παπαδόπουλου, του ειδικού συμβούλου Λεωνίδα Βασιλόπουλου και του Αντιδημάρχου μας Αριστείδη Δαλιάνη τους οποίους επίσης θερμά ευχαριστούμε.
Με λίγη ακόμα συλλογική προσπάθεια και χορηγίες, ο ήλιος της δημιουργίας θα μεσουρανήσει στο χωριό μας.
Περατώνοντας παραθέτω εδώ ένα απόσπασμα από λόγους του αλησμόνητου Λογοτέχνη και διπλωμάτη Ίωνα Δραγούμη, βασικού οργανωτή των Ελληνικών κοινοτήτων κατά τον Μακεδονικό Αγώνα.
“…Ένα μόνο θέλω να πω γι’ αυτούς που δεν παλεύουν για το κοινό καλό επειδή έχουν…οικογενειακές υποχρεώσεις…).Ότι καμιά προστυχιά άλλων και καμμιά αναποδιά που συναντούμε στο δρόμο μας είτε από φίλους, είτε από εχθρούς, είτε από ξένους είτε από δικούς μας, δεν επιτρέπεται να μας κάμουν να “μουντζώσουμε πατρίδα κι εθνικές υποθέσεις” για την οικογένειά μας και τα μικροσυμφέροντά μας. Να ξέρετε ότι πάντα καλύτερα κυτάζει κανείς την οικογένειά του και τα συμφέροντά του, άμα κάνει εκείνο που πρέπει για την πατρίδα του και τις εθνικές υποθέσεις. Γίνεται οδηγός και φωτίζει και εμπνέει όλους τους τριγυρινούς του και υποτάζει τα συμφέροντά του σ΄ ένα γενικότερον συμφέρον και βρίσκει τη χαρά του μέσα στην αποστολή του αυτή, και η χαρά είναι το ανώτερο συμφέρον του. !!!
Αυτό ας το έχουν κορωνίδα οι ενασχολούμενοι με τις συλλογικές προσπάθειες για το κοινό καλό, όσες κι αν αντιμετωπίζουν συμπεριφορές και εμπόδια.
Εμείς συνεχίζουμε προσηλωμένοι στους στόχους μας!!
