“Οι δυνάμεις του Κόμματος και της ΚΝΕ, μαζί με το λαό στην πρώτη γραμμή!
Το μεσημέρι της Τρίτης 9 Ιούλη που η φωτιά που ξέσπασε στο Γηροκομειό της Πάτρας ξεσήκωσε ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης από απλό λαϊκό κόσμο που βρέθηκε στο πλάι του λαού της περιοχής, για να γλιτώσει το Καραμανδάνειο Νοσοκομείο Παίδων και να βοηθήσει στην κατάσβεση. Σ’αυτό το κύμα, στην πρώτη γραμμή βρέθηκαν -πριν ακομά προλάβει κανείς να καταλάβει τι έγινε, οι κομμουνιστές, μαζί με πρωτοπόρους αγωνιστές των σωματείων και των συνδικάτων και την Δημότική Αρχή της πόλης, που ξέρουν καλά πως «μόνο ο λαός, σώζει το λαό».
Όλοι μαζί βρέθηκαν εκεί στην οροφή, με τους εργαζόμενους του νοσοκομείου να σβήνουν με τους πυροσβεστήρες. Βρέθηκαν εκεί για να βοηθήσουν με κάθε τρόπο στην πυρόσβεση, όπως βρέθηκαν στο δρόμο ξανά και ξανά για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα.
Δεκάδες άνθρωποι, άφησαν τις δουλειές τους, παράτησαν το σπίτι τους και εκεί μέσα στους καπνούς και τη φωτιά, έκαναν αυτό που κάνουν πάντα, πάλεψαν στο πλάι των εργαζομένων και του λαού. Το ίδιο έκαναν και λίγο καιρό πριν στον Ερύμανθο που βρέθηκαν στα χωριά της περιοχής για να βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούσαν.
Αυτήν την προσπάθεια και τη δύναμη του λαού να παλεύει οργανωμένα και να νικά, δεν μπορεί κανείς να την υποβαθμίσει -και η αλήθεια είναι ότι πάλεψαν με λύσσα γι’ αυτό. Ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά απ’ αυτούς που δεν έκαναν τίποτα, όχι για να σβήσουν τη φωτιά, αλλά για να την προλάβουν. Είναι οι ίδιοι που στήριξαν την αντιλαϊκή πολιτική που αφήνει το λαό απροστάτευτο χωρίς τα αναγκαία μέτρα πρόληψης, χωρίς έργα αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής θωράκισης, αλλά «μπουκώνει» με ζεστό χρήμα την πολεμική βιομηχανία για σκοτώνονται οι λαοί και τα παιδιά τους, και τώρα κουνάνε το δάχτυλο στους κομμουνιστές, προσπαθώντας να πετάξουν από πάνω τους την ευθύνη, για να κοιμούνται ήσυχα τα βράδια.
Είναι η ίδια πολιτική που διαχρονικά στήριξαν όλες οι κυβερνήσεις, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και κάθε καρυδιάς καρύδι που στηρίζει αυτή την πολιτική, που είναι η ίδια που αφήνει δυο τρένα να συγκρούονται, τα έργα υποδομής να ρημάζουν όπως τη γέφυρα που κατέρρευσε έναν σχεδόν χρόνο πριν, εκείνη την Τετάρτη 23 Ιούλη με καύσωνα και το λαό μας να τρέχει να σωθεί σε κάθε φωτιά και βροχή, με τη δική του «ατομική ευθύνη».
Δεν πέρασαν όμως ούτε τρεις μήνες, από τότε που η Τομεακή Επιτροπή της Αχαΐας πραγματοποίησε εκδήλωση με θέμα την ερώτηση του Κόμματος για την Αντιπυρική Περίοδο, με το ΚΚΕ να διεκδικεί για πολλοστή φορά την ενίσχυση τόσο της πρόληψης των πυρκαγιών, όσο και την κατάσβεση τους. Όμως αυτά είναι ψιλά γράμματα, και ο αντικομμουνισμός τυφλώνει.
Η μεγάλη πυρκαγιά, που ξέσπασε στο Γηροκομειό, δίπλα σε κρίσιμες υποδομές, απέδειξε για μια ακόμη φορά τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, μέσα και μέτρα πυροπροστασίας και γενικότερα προστασίας του λαού σε συνθήκες καύσωνα. Επιβεβαίωσε τις συνεχείς καταγγελίες και διεκδικήσεις του ΚΚΕ για ολοκληρωμένο σχέδιο πρόληψης και κατάσβεσης των πυρκαγιών με ευθύνη του κράτους, με αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης και ενίσχυσης των μέσων πυρόσβεσης.
Κράτος, κυβέρνηση και τοπικά στελέχη κάθε απόχρωσης -που άλλαξαν δέκα χρώματα με όσα είδαν να γίνονται εκεί- έχουν ευθύνες διαχρονικές και είναι υπόλογοι, όχι μόνο για όσα έγιναν, αλλά και για όσα δεν έγιναν, για όσα στερούμαστε και έχουμε σήμερα ανάγκη για να μην καιγόμαστε στην πρώτη φωτιά και να μην πνιγόμαστε στην πρώτη βροχή.
Όσο για τους κομπάρσους του συστήματος, που το στηρίζουν και προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μην ακουστεί κουβέντα για όσα μπορούμε να καταφέρουμε, κόντρα στη μιζέρια, την απελπισία και την μοιρολατρία που προσπαθούν να επιβάλλουν, καλά θα κάνουν να σιωπήσουν. Γιατί ξέρουν πολύ καλά πως μόνο «κωμικό», όπως δηλώνουν, δεν είναι το σύνθημα «μόνο ο λαός σώζει το λαό» που γεννήθηκε μέσα στις φωτιές και έγινε πράξη, στην Ηλεία, την Εύβοια, αλλά και εχθές εδώ στην Πάτρα. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά το ρόλο του λαϊκού παράγοντα και τι μπορεί να καταφέρει, απέναντι στο σάπιο σύστημα που χτίζει τα θεμέλια του, ελπίζοντας -μάταια- ότι μπορεί οι ζωές των πολλών να θρέφουν μια ζωή τις τσέπες των λίγων.
Ο λαός μας για άλλη μια φορά, με το οργανωμένο λαϊκό κίνημα, με τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή και μέσα από κάθε μετερίζι, μαζί με τους πυροσβέστες, απέδειξε ότι μπορεί να σώσει το λαό, μπορεί να σβήσει τις φωτιές. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο μπορεί να ανατρέψει αυτό το σάπιο σύστημα, να αλλάξει συθέμελα αυτή την κοινωνία και να οικοδομήσει μια καινούργια, με εργατική εξουσία, με το λαό αφέντη στον τόπο του και πρωταγωνιστή των εξελίξεων.
Οι Οργανώσεις της Αχαΐας του Κόμματος και της ΚΝΕ θα συνεχίσουν να παλεύουν κόντρα σε αυτό το σύστημα που τσακίζει καθημερινά τη ζωή μας, να είναι στην πρώτη γραμμή, απευθύνοντας παράλληλα πλατύ κάλεσμα συμπόρευσης στους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής, για την υπεράσπιση της ζωής και των δικαιωμάτων μας.”
Άρθρο του Κώστα Μουγκογιάννη,
μέλους του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ και γραμματέα της Τομεακής Επιτροπής Αχαΐας