Στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τῆς Τριπόλεως ἔχει ἀποθησαυρισθεῖ ἡ ἱερά Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ἐπονομαζόμενη «Παναγία τῆς Τριπολιτσᾶς».
Γιά μία ἀκόμα χρονιά τήν ἁγία Εἰκόνα τῆς «Παναγίας τῆς Τριπολιτσᾶς» λιτάνευσε Κλῆρος καί Λαός μετ’ εὐλαβείας τό ἑσπέρας τῆς Πέμπτης 1ης Αὐγούστου 2024.
Περί ὥραν 7ην ἀπογευματινή τελέσθηκε ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ, κατόπιν ἀκολούθησε ἡ Λιτάνευση τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος πέριξ τῆς πλατείας καί ἀκολούθησε ἡ πρώτη ἱερά Παράκλησις μέ τήν συμμετοχή τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν.
Τήν ἁγία Εἰκόνα κατά τήν ἱερά Λιτανεία πλαισίωσε ἡ Φιλαρμονική τοῦ Δήμου Τριπόλεως, καθώς καί μέλη τῆς “Λαογραφικῆς Ἐστίας Τριπόλεως” μέ ἐθνικές ἐνδυμασίες.
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ
Ἡ Εἰκόνα τῆς Παναγίας ξεκίνησε νά φτιάχνεται τό 1823, ἐκεῖνα τά δύσκολα χρόνια, πού οἱ Ἕλληνες προσπαθοῦσαν νά βροῦν καί πάλι τήν ἐλευθερία τους ἀπό τούς Τούρκους κατακτητές.
Πρῶτος Ἁγιογράφος της ἦταν ὁ Μιχαήλ Κομνενίδης ἀπό τόν Πόρο, ὁ ὁποῖος ὅμως δέν πρόλαβε νά τήν ὁλοκληρώσει, ἀφοῦ πέθανε ἀπό κάποια ἀσθένεια. Κατόπιν τήν Εἰκόνα συνέχισε καί τελείωσε ὁ Ἁγιογράφος Γεώργιος Ἀθανασιάδης, ὁ Κυδωνιάτης, τό 1826.
Ἡ Εἰκόνα αὐτή ἦταν παραγγελία τοῦ Ἀναστασίου Γκυζάνη, Ποριώτου. Ἔμεινε γιά ἀρκετά χρόνια στά χέρια τῆς οἰκογενείας του καί κατόπιν παραχωρήθηκε εὐγενῶς ἐκ τῶν ἀπογόνων τῆς οἰκογενείας στήν Ἐνορία τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως.
Ἡ ἁγία Εἰκόνα τῆς Παναγίας ἔχει σωθεῖ δύο φορές ἀπό φωτιά μέ θαυματουργικό τρόπο, μία φορά, ὅταν τήν εἶχε ἡ οἰκογένεια τοῦ Γκυζάνη καί μία φορά στήν Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, ὅταν εἶχε ξεσπάσει μεγάλη πυρκαγιά ἐντός τοῦ Ναοῦ τό 1995.
Μετά τήν πυρκαγιά ἡ Εἰκόνα τοποθετήθηκε σέ καλλιμάρμαρο προσκυνητάρι, δωρεά τοῦ μακαριστοῦ εὐλαβούς ἐνορίτου καί ἐκκλησιαστικοῦ Συμβούλου Κωνσταντῖνου Καλομιτσίνη καί κάθε χρόνο τήν 1η Αὐγούστου πρίν τήν Παράκληση λιτανεύεται στήν κεντρική πλατεία τῆς Τριπόλεως παρουσίᾳ τῶν τοπικῶν πολιτικῶν καί στρατιωτικῶν ἀρχῶν τῆς πόλεως.
ΧΑΜπίτας
