Ο Πρώην πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαβρύτων Θεόδωρος Νασιώτης, απαντάει στους πολύ καλούς φίλους – Επιστρέψαμε και…. Ξεκινάμε
Η πρωτη λέξη του τίτλου είναι η απάντησή στους πολύ καλούς φίλους που όλους αυτούς τους μήνες αναρωτιουνται στα μηνύματα που μου στέλνουν “” που χάθηκες ρε γιατρέ, έφυγες κι έριξες μαύρη πέτρα πίσω σου,και άλλα πολλά στο ίδιο μοτίβο.
Η αλήθεια είναι ότι επαγγελματικοι λόγοι. με κράτησαν μακριά όλους αυτούς τους μήνες με μικρά διαλείμματα 1-2 ημερών κάθε δύο με τρεις μήνες.Τωρα όμως επιστρέψαμε και επιστρέψαμε λίγες μέρες πριν την 81 επέτειο της σφαγής των Καλαβρύτων.
Διάβασα μια δημοσίευση του Δημήτρη του Κατσικοπουλου για τις Γερμανικές αποζημιωσεις (μια δημοσίευση που την προσυπογράφω) που μέσα στα άλλα αναφέρει και το ενδεχόμενο να απαγορευθεί η επίσκεψη Γερμανών επίσημων στα Καλάβρυτα.
Και σωστό και δικαιο είναι.Ερχονται εδώ σαν μετανοουσες Μαγδαληνες άλλα όταν θίγεται το θέμα αποζημιώσεων η απάντηση είναι κλισέ.!!! Το θέμα αυτό έχει λήξει.!!!!
Άλλα από ποιον περιμένεις ρε Κατσικοπουλε να πάρει τέτοια πρωτοβουλια;
Από ποιον περιμένεις να πει ένα “”αεί σιχτίρ “”
Από το γεροντάκι η από τους αλλους; Περιμένεις από το γεροντάκι να γίνει Τσε Γκεβάρα τώρα στα αποτρυγα; Αυτό το μόνο που τον νοιάζει είναι να τάχει καλά με όλους να φωτογραφίζεται με όλους για να αυτόθαυμαζεται μετά.Τωρα Τούρκος είναι αυτός Γερμανός είναι αυτός ο Αρταξέρξης είναι δεν έχει σημασία. Αξίωμα ναχει κι ότι θέλει ας είναι. Εδώ έκανε επιτημο δημότη τον άνθρωπο που προσπάθησε να ακυρώσει την ιστορία του τόπου μας
Όσον αφορά τους άλλους αυτοί είναι ( πλην 1-2 εξαιρεσεων ) για να σηκώνουν τα χεράκια και να λένε ναι σε όλα.Κυριο μέλημα τους η αυτοεξυπηρετηση και η εξυπηρέτηση ημέτερων για πολιτικούς λόγους. Έτσι είναι η κατάσταση στα Καλάβρυτα κι ας πάψουμε να κρυβόμαστε πίσω από τα δάχτυλα μας.
Υ.Γ. Το αεί σιχτίρ είναι το μεγαλύτερο όπλο στη φαρέτρα κάποιου που διεκδικεί το δίκιο του άλλα κι αυτό που περιχαρακωνει την περηφάνια σου και το δικαίωμα να λέγεσαι Καλαβρυτινος.
ΥΓ Αυτά για την ώρα. Από δω και μπρος θα τα λέμε πολυ-πολυ συχνά για όλους τους τομείς.